Αλήθεια, δάση και βουνά
υπάρχουν στον κόσμο ακόμη;
Υπάρχουν οι μεγάλοι δρόμοι
που παν σε μέρη αλαργινά;
Ανθίζουν πάντοτε οι βραγιές
Στους κάμπους είναι φως κι ειρήνη;
Κι έμεινε λίγη καλοσύνη
μες στις ανθρώπινες καρδιές;
Απίστευτα μας φαίνουνται όλα
σ’ εμάς που ζούμε τώρα χρόνια
σαν σ’ ορεινά φτωχά καλύβια
που τα αποκλείσανε τα χιόνια…
Θε να ‘ρθει τάχα μιαν ημέρα
σαν από τόπους μακρινούς
η Άνοιξη που λαχταράμε;
Και θα μας έβρει ζωντανούς;
Κώστας Ουράνης